lunes, 12 de marzo de 2012

Hace ya mucho tiempo escribí aquí sobre el nuevo y esperado disco de Lula Pena, "Troubadour". Hoy regreso solamente para añadir que, en directo, cuando esta mujer canta, el mundo se para a nuestro alrededor. Nada allá fuera importa, absolutamente nada. Esa voz aterciopelada va tejiendo una especie de carícia sonora para nuestro cuerpo, hasta conseguir una hipnosis colectiva, sólo alterada por los aplausos. Otra más de esas simples y pequeñas cosas, que son bálsamos para el corazón.

EL ACRÓBATA

Tiene que encontrar un espacio, la habitación propia,
con desorden de libros y papeles,
y las notas perdidas por las ciudades.
Al hilo de media vida, necesita
aprender el equilibrio del acróbata:
el cuerpo tenso al lado del precipicio,
vagabundo de tenebras cada vez
que se lanza al vacío, para enlazar
un brazo que, sabe, le espera al otro extremo.

                                             Traducción de "L'acròbata" de Vinyet Panyella

sábado, 17 de diciembre de 2011

 
Hoje descalçaste os sapatos da vida... 
Sodade, sodade, sodade, Cisé...

domingo, 13 de noviembre de 2011

Já não tem sentido continuar a escrever aqui, sempre com aquela 'esperança', aquele 'desejo', aquela 'saudade' lisboetas. 'Portugal is different' diz adeus, ou até logo, porque aquilo tudo que possa dizer agora será desde longe, longe demais daquele Portugal diferente que agora só tenho lá, nas imagens, na música, mas que falta-me nos pés, e nas mãos. Fica o cantinho aberto, para o dia do regresso. O dia que, caminho de Lisboa, esteja a cruzar a ponte, a minha ponte... Entretanto, deixo-vos um abraço de chuva pequenina lisboeta e doces de nevoeiro...

(Se queremos dizer adeus, 
porque dizemos meu deus,
simplesmente um até logo...)

sábado, 22 de octubre de 2011


miércoles, 5 de octubre de 2011

Arpejant-te...

sábado, 17 de septiembre de 2011

sábado, 10 de septiembre de 2011

Caduca el olvido...

viernes, 26 de agosto de 2011


jueves, 18 de agosto de 2011

viernes, 12 de agosto de 2011


É sempre na simplicidade onde se encontra a verdadeira beleza...

miércoles, 3 de agosto de 2011

Adeus, estrela brilante...

martes, 19 de julio de 2011

"Com faig a dir-te                                  
que les hores mai se deturen,
i que d'una alba
a una posta de sol
hi és un temps infinit,
que vol tota una vida.

Com puc acceptar
que tu i jo tornem
a ser silenci i calma de mar
si el sol ens somriu
i el vent infla les veles?

Com podem aturar
aquest fragment 
de la nostra història
i el delitós càntic d'amor
si les nostres mans
agafen arena fina?
Rafael Caria
Franca Masu - La nau

viernes, 8 de julio de 2011

Huf, huf, huf...

viernes, 24 de junio de 2011

 
From the moment we are born,
the world tends to have a
container already built for us
to fit inside: A social security
number, a gender, a race,
a profession or an I.Q. I ponder
if we are more defined by the
container we are in, rather than
what we are inside. Would we
recognize ourselves if we could
expand beyond our bodies?
Would we still be able to exist
if we were authentically
'un-contained'? 
 
Paige Bradley

sábado, 4 de junio de 2011