martes, 20 de enero de 2009

Passam as horas...

Serra de Sintra (ontem)

Praia do Guincho (ontem)

Lisboa (hoje)

Passam as horas... E o denso nevoeiro se desfaz lentamente, entre os pinheiros e os eucaliptos, deixando um abraço branco e frío, mas cheio de luz.

Passam... E entretanto as violentas ondas do Atlántico batem as rocas com força, zangadas, com toda a crueldade possível, cheias do nevoeiro que faz nada do horizonte, cheias da chuva pequena, com vontade de vencer, ganhar a terra. Ao seu passo nada fica quietinho. Até a alma é sacudida.

Passam... E o Tejo calminho abraça a luz do tímido sol a dizer 'boa noite'... As núvens abraçam o ponte e o coração segue a bater...

Passam as horas... Nunca param...

No hay comentarios: